Bebekler ona temel bakım veren kişi (bu genelde annedir) ile doğduğu ilk andan itibaren bir bağ geliştirir. Bebekler ilk aylarında annelerine olan bağlılığını gülümseyerek, ihtiyaçlarını ağlayarak belirterek, ona doğru kollarını uzatarak ve emekleyerek gösterirler.
Sağlıklı anne-çocuk bağlanmasının ilerleyen yaşlarda çocuğun sağlıklı psikolojik gelişimi için çok önemlidir. Bebeklerin, 6 ay ve 3 yaş arasında temel bakım veren kişiye seçici bir bağlanma gösterdiği gözlemlenmiştir. Bebek, annesini sürekli arayıp bulma ve onunla beraber olma isteği sergiler. Bu dönem, bebeğin dünyayı güvenilir bir yer olarak algılaması ve çevresini keşfetmesi için çok önemlidir. Bebekler yaklaşık 18. aydan itibaren annesinden ayrıldığında ağlamaya, huzursuz olmaya başlar ve annesi döndüğünde sakinleşir. İşte bu evrede bebeğin “ayrılık kaygısı” yaşıyor.
Ayrılık kaygısı, yaşanması çok beklendik ve normal bir durumdur. Bebek, hareket becerisi arttıkça ve dünyayı kendi başına keşfetmeye başladıkça, kendisini en güvenli hissettiği kişiden, yani annesinden ayrılmanın da ne kadar kolay olabildiğini anlar. Bu sebeple bebek annesinden ayrılmaya hiç tahammül edemiyor gibi tepkiler gösterir.
Psikolog Mersin 